Powrót
Encykliki Jana Pawła II
Encykliki są najważniejszymi dokumentami papieskimi, a Jan Paweł II napisał je po polsku. Charakter oficjalny był zaś w łacinie. Tradycja kościelna mówi, że tytuł encykliki to pierwsze słowa oficjalnego tekstu. Jan Paweł II nadawał encyklikom podtytuły, a napisał ich aż 14.Pierwsza encyklika powstała już w marcu 1979 r. Od tego czasu powstało jeszcze 13. "Redemptor hominis" ("Odkupiciel człowieka") - to pierwsza, programowa encyklika ogłoszona przez Jana Pawła II w marcu 1979 r. Program swego pontyfikatu papież streścił w zdaniu: "człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła". W tym dokumencie papież podkreślił "niezbywalną godność i wartość każdej osoby ludzkiej bez względu na jej wyznanie czy kulturę". Jak napisał, każdy znajduje prawdziwą i niezbywalną godność w Chrystusie. "Człowiek odnajduje w nim swoją właściwą wielkość, godność i wartość swego człowieczeństwa" - podkreślił papież. Oto trzy wybrane encykliki Jana Pawła II:
* „Dives in misericordia” :. (Bogaty w miłosierdzie; o miłosierdziu Bożym) - 30 XI 1980 r. poświęcona jest w głównej mierze znaczeniu problematyki miłosierdzia bożego i moralności chrześcijańskiej. Jak napisał Jan Paweł II, boże miłosierdzie "w swoim właściwym i pełnym kształcie objawia się jako dowartościowanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i człowieku".,
* „Laborem exercens” :. (Wykonujący pracę; o pracy ludzkiej) - 14 IX 1981 r.,w dokumencie zawarta jest analiza problematyki pracy ludzkiej we współczesnym świata. Papież przedstawia ideę pierwszeństwa osoby ludzkiej wobec rzeczy i samej pracy, która - według Jana Pawła II - winna być środkiem utrzymania i pomnażania dobrobytu kraju oraz samorealizacji człowieka. Papież omawia też uprawnienia pracowników oraz rolę i zadania związków zawodowych.,
* „Slavorum Apostoli” :. (Apostołowie Słowian; na 1100-lecie pracy śś. Cyryla i Metodego) - 2 VI 1985 r. w encyklice tej Papież ukazuje misyjne i kulturowe znaczenie dzieła Cyryla i Metodego dla współczesnego Kościoła i świata. Wskazuje na związek między wiarą i kulturą. Przedstawia sposoby pokonywania podziałów między narodami i Kościołami chrześcijańskimi. Rysuje wizję powszechności Kościoła, obejmującego różne tradycje kulturowe z poszanowaniem ich odrębności.
Strona główna